|
eferte_na bieżąco |
|
|
|
|
|
|
|
warszawska premiera solowego przedstawnienia Anny Piotrowskiej
"Look 4 faces"
|
WARSZAWA
jeszcze w grudniu 2008 r.
godz. 20.00
wstęp wolny
mecenat: Miasto Stołeczne Warszawa W
AR |
|
|
|
|
mufmi_premiera: PUSTE MIEJSCA! UWAGA! jednorazowego użytku!
|
|
koncepcja i poszukiwania:: Anna Piotrowska
kreacja przestrzeni i wykonanie: "mufmi teatr tańca": Aleksandra Bożek, Joanna Fedorowicz, Malina Gąsiorowicz, Anna Kowalska, Agnieszka Mazur, Małgorzata Rędzińska, Olga Szypulska, Ilona Zamojska, Aleksandra Zdunek, Kamil Adamczyk
Puste miejsca, czyli stare kino Klubu DGW (przy Al. Niepodległości 141 w Warszawie). Miejsce dobrze znane warszawskiej widowni. Jest to bardzo specyficzna przestrzeń i dlatego patrząc na pustą widownię Anna Piotrowska zainspirowała się miejscem i przygotowuje specjalnie przedstawienie, w którym będzie badała możliwości przestrzenne, jakie daje sala widowiskowa kina Klubu DGW.
"Puste miejsca" - ilu ludzi przychodzi, ilu odchodzi, ilu zasypia, ilu zapomina, ilu się cieszy, a ilu płacze. Fotele skrzypią - są prostą muzyką dawnych czasów, dawnych pamięci. Czy puste miejsca pozostają puste, czy też przez chwilę można je wypełnić, by na nowo opuścić i zostawić. Czy jest do czego wracać? Czy jest za czym tęsknić.
Pomysł na przedstawienie zrodził się z działań związanych z pamięcią miejsca, czy też site specific art.
|
|
WARSZAWA
10 grudnia 2008 r. (środa)
godz. 19.30 wstęp wolny
Klub DGW, Al. Niepodległości 141, Warszawa (metro Racławicka)
partnerzy: Klub Dowództwa Garnizonu Warszawa, eferte_Fundacja Rozwoju Tańca
projekt zrealizowany w ramach festiwalu re:wizje
mecenat: Miasto Stołeczne Warszawa
|
|
|
|
|
SEZON TEATALNY _ eferte _ 2008
warszawskie premiery Polskiego Teatr Tańca "farfalla" i "6 /9 "
w reżyserii i choreografii Anny Piotrowskiej
fot. Mirka Maruszak
reżyseria i choreografia
ANNA PIOTROWSKA |
POLSKI TEATR TAŃCA |
|
6 / 9 |
kreacja i wykonanie: |
kreacja i wykonanie: |
Iwona Pasińska |
Katarzyna Kowalska |
Paulina Wycichowska |
Adrian Rzetelski |
muzyka: Aleksandra Gryka |
muzyka: kolaż |
koncepcja, kostiumy, reżyseria światła: Anna Piotrowska |
Motyle, miłość i choreografia
... Rzadko kiedy ma się okazję podglądać dochodzenie choreografa do ostatecznej wersji spektaklu, te wszystkie poszczególne etapy odkrywania ruchów, fascynacji tym czy innym gestem, który zaowocuje fantastycznym, niepowtarzalnym zjawiskiem. "Farfalla" jest takim studium, i w tym sensie jest fascynująca ... Inspiracją do realizacji przedstawienia jest obraz René Magritte'a w pt.: "Tajemniczy gracz" z 1927 r. W prawym oknie widać kobietę, którą można uznać za suflerkę. W spektaklu pojawiają się natomiast dwie kobiety, które stanowią jedność - podkreśloną strojem, fryzurą i ruchem scenicznym. Ale gesty, które wykonują, są nieczytelne - być może byłyby, gdyby w tle widniał obraz i każdy mógł sobie wysnuć własną interpretację tego, co dzieje się na scenie, łącząc taniec z obrazem. Ale sam taniec to zdecydowanie okazało się zbyt mało. Kolejny spektakl "6x9" był zdecydowanie i bardziej dynamiczny - i bardziej czytelny. Być może wpłynęła na to magnetyczna osobowość Adriana Rzetelskiego, wykonującego go razem z Katarzyną Kowalską - być może po prostu sam temat okazał się łatwiejszy w odbiorze. "6x9" budzi jednoznaczne skojarzenia nawet wśród tych, którzy nie myślą ciągle o seksie. I w tym przypadku było to trafienie w sedno, bo "6x9" to historia miłości, której nie było. A nie było dlatego, że bohaterowie okazali się tak doskonali, że nie byli do niej zdolni. A może ich własna doskonałość im wystarczała i miłość nie była im potrzebna? Ale czy w ogóle miłość może nie być potrzebna? A może po prostu przytrafił im się nie ten rodzaj miłości? Właśnie to wszystko i jeszcze więcej tańczą tancerze w groteskowych kostiumach, które też mają swoje znaczenie. Pod efektownymi skórzanymi płaszczami kryją się bawełniane... gacie, z gatunku tych obrzydliwie poszerzających nawet najzgrabniejszą sylwetkę i żałośnie zwisających, gdzie nie trzeba. Wykończeniem od dołu są gumiaki... I dokładnie taki sam, pełen sprzecznych emocji, wieloznaczności, rozterek - i przy tym niesłychanie plastyczny - jest ich taniec. To było wspaniałe widowisko, pełne odejść i powrotów, niesłychanie emocjonalnych gestów i tak nasycone treścią, że bezwiednie zaciskało się dłonie w pięści czekając z zapartym tchem na finał. Ale finał nie okazał się happy endem, nie rozwiązał problemów jak w hollywoodzkiej komedii romantycznej. On tylko zadał pytania, na które trzeba sobie samemu znaleźć odpowiedź... Teatr Tańca w Poznaniu, "Farfalla" i "6x9", choreografia: Anna Piotrowska. Spektakle zaprezentowane na I Festiwalu Premier Atelier Polskiegoel
/ Tutej / 8 lutego 2008 / http://www.teatry.art.pl/!recenzje/farfalla_pio/mmic.html |
|
23 listopada 2008 r.
WARSZAWA
godz. 19.00 wstęp wolny
Klub DGW, Al. Niepodległości 141, Warszawa (metro Racławicka)
partnerzy: Klub Dowództwa Garnizonu Warszawa, Polski Teatr Tańca
mecenat: Miasto Stołeczne Warszawa
photo 6/9
photo farfalla |
|
|
|
|
mufmi teatr tańca
SEZON ROZPOCZĘTY
zapraszamy na zajęcia z tańca współczesnego z Anną Piotrowską
18.00 - 20.00 /poniedziałki-czwartki/, Klub DGW, Al. Niepodległości 141, Warszawa (metro Racławicka), kontakt: 0 606 877 606
|
SEZON 2008 / 2009
WARSZAWA |
|
|
|
|
rusza nowy program warsztatowy z kreacji postaci i przestrzeni
pt. mufmi_FOLWARK / opieka artystyczna Anna Piotrowska
|
30 września 2008 r.
WARSZAWA
AUDYCJA - godz. 11.00
praska Scena Folwark, ul. Folwarczna 3
zajęcia w zależności od wybranej grupy osób we wtorki lub/i czwartki w godzinach porannych
koszt. 80 zł miesięcznie
kontakt: 0 606 877 606
|
|
|
|
|
"kierunek.(Praga_Warszawa).taniec"
Część pierwsza: " Tea never brewed" ("Nigdy nie zaparzona herbata") (ok. 30 minut)
Jaro Viňarský za to solo otrzymał w Pradze w 2003r. nagrodę w konkursie choreograficznym Jarmili Jeřábkovej dla młodego choreografa do 30 roku życia. Pomysł, choreografia i taniec: Jaro Viňarský
Muzyka: Jean - Philippe Rameau, Jozef Vlk
Śpiew: Zbyňo Džadoň
Sound mix: David Vrbík
Część druga: "Obsesyjna historia więcej niż o niczym" (ok. 30 minut)
Pomysł i choreografia: Jaro Viňarský
Tancarze: Dominika Fastowiec, Karolina Kroczak, Anna Kruk, Elwira Piorun, Michał Madras, Szymon Osiński
Jaro Viňarsky:
Słowacki tancerz, performer, choreograf. Zaczął tańczyć w wieku lat pięciu. Ukończył szkołę tańca i studiował choreografię baletu na Akademii Muzyki i Sztuk Performatywnych w Bratysławie, a potem
choreografię tańca na Akademii Sztuk Performatywnych w Pradze. W 2001 Viňarsky wraz z tancerzem i choreografem Tomasem Krivosikiem założył grupę DuWadance, która prezentowała swoje prace na festiwalach w Rosji, Chorwacji, Austrii, Portugalii, na Słowacji i w Czechach.
W tym samym roku Viňarsky debiutował sztuką Sorton, za którą otrzymał drugą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Jarmila Jerabkova w Pradze. Nagradzane były też jego następne przedstawienia, za Posledný krok pred (2004) Viňarsky otrzymał m.in. Nagrodę Publiczności w Czechach oraz główną nagrodę SAZKA za odkrycie w tańcu w 2006 roku. Jaro Viňarsky współpracował z wieloma znanymi artystami i choreografami, takimi jak: Zuzana Hajkova, Julyen Hamilton, Simone Sandroni, Claude Brumachon, Pierre Nadaud, Ioana Mona Popovici, Serge Ambert.
"kierunek (Europa_Warszawa).taniec" realizowany jest przez Fundację Rozwoju Tańca przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy od sierpnia 2007 roku. W ramach projektu realizowane są otwarte warsztaty oraz projekty choreograficzne młodych, dobrze zapowiadających się twórców z Europy. Jak dotąd w ramach projektu nawiązaliśmy owocną współpracę w kierunku Wiedeń (Georg Blaschke), Bratysława (Eva Lackova), Berlin (Jenny Haack), Budapeszt ( Marta Ladjanski, Ildiko Mandy, Mark Fernves i Istvan Palosi), Turyn (Domenico Castaldo), Moskwa (Evgeny Kulagin i Ivan Estegneev)
Celem realizacji projektu jest:
Promowanie kultury oraz upowszechnianie tańca jako niewerbalnego środka przekazu,
Promowanie młodych, zdolnych twórców teatru tańca zarówno z polskich jak i z pozostałych krajów Europy.
Wymiana między krajami będącymi partnerem projektu
Wymiana doświadczeń zawodowych tancerzy oraz choreografów z państw starego kontynentu,
Propagowanie działań artystyczno-edukacyjnych wśród młodzieży
|
premiera 17.02.2008 r.
miejsce premiery: Teatr BAJKA
ul. Marszałkowska 138
00-004 Warszawa
Organizator: Fundacja Rozwoju Tańca
Producent finansowy i wykonawczy: Dance Event Production i
Teatr BAJKA
PR i marketing: Leszek Stanek / Dance Event Production
Koordynator: Anna Kruk
Kontakt: PR marketing
Leszek Stanek
Dance Event Production
gsm: +48 784 316 163
|
|
|
|
|
sezon teatralny_eferte 2008
Atelier Polskiego Teatru Tańca w choreografiach Anny Piotrowskiej "6 / 9" (Katarzyna Kowalska i Adrian Rzetelski) i "Farfalla" (Iwona Pasińska i Paulina Wycichowska) - premiery warszawska i poznańska.
Motyle, miłość i choreografia
Kolejne spektakle Festiwalu Premier Polskiego Teatru Tańca, który trwa od soboty w Poznaniu, nie były tak porywające jak premierowy - ale warto je było zobaczyć. Jako fascynujące studium poszukiwań twórczych.
Rzadko kiedy ma się okazję podglądać dochodzenie choreografa do ostatecznej wersji spektaklu, te wszystkie poszczególne etapy odkrywania ruchów, fascynacji tym czy innym gestem, który zaowocuje fantastycznym, niepowtarzalnym zjawiskiem. "Farfalla" jest takim studium, i w tym sensie jest fascynująca, jednak jako spektakl sam w sobie nie była zrozumiała.
Inspiracją do realizacji przedstawienia jest obraz René Magritte'a w pt.: "Tajemniczy gracz" z 1927 r. W prawym oknie widać kobietę, którą można uznać za suflerkę. W spektaklu pojawiają się natomiast dwie kobiety, które stanowią jedność - podkreśloną strojem, fryzurą i ruchem scenicznym. Ale gesty, które wykonują, są nieczytelne - być może byłyby, gdyby w tle widniał obraz i każdy mógł sobie wysnuć własną interpretację tego, co dzieje się na scenie, łącząc taniec z obrazem. Ale sam taniec to zdecydowanie okazało się zbyt mało.
Kolejny spektakl "6x9" był zdecydowanie i bardziej dynamiczny - i bardziej czytelny. Być może wpłynęła na to magnetyczna osobowość Adriana Rzetelskiego, wykonującego go razem z Katarzyną Kowalską - być może po prostu sam temat okazał się łatwiejszy w odbiorze.
"6x9" budzi jednoznaczne skojarzenia nawet wśród tych, którzy nie myślą ciągle o seksie. I w tym przypadku było to trafienie w sedno, bo "6x9" to historia miłości, której nie było. A nie było dlatego, że bohaterowie okazali się tak doskonali, że nie byli do niej zdolni. A może ich własna doskonałość im wystarczała i miłość nie była im potrzebna? Ale czy w ogóle miłość może nie być potrzebna? A może po prostu przytrafił im się nie ten rodzaj miłości?
Właśnie to wszystko i jeszcze więcej tańczą tancerze w groteskowych kostiumach, które też mają swoje znaczenie. Pod efektownymi skórzanymi płaszczami kryją się bawełniane... gacie, z gatunku tych obrzydliwie poszerzających nawet najzgrabniejszą sylwetkę i żałośnie zwisających, gdzie nie trzeba. Wykończeniem od dołu są gumiaki...
I dokładnie taki sam, pełen sprzecznych emocji, wieloznaczności, rozterek - i przy tym niesłychanie plastyczny - jest ich taniec. To było wspaniałe widowisko, pełne odejść i powrotów, niesłychanie emocjonalnych gestów i tak nasycone treścią, że bezwiednie zaciskało się dłonie w pięści czekając z zapartym tchem na finał. Ale finał nie okazał się happy endem, nie rozwiązał problemów jak w hollywoodzkiej komedii romantycznej. On tylko zadał pytania, na które trzeba sobie samemu znaleźć odpowiedź...
Teatr Tańca w Poznaniu, "Farfalla" i "6x9", choreografia: Anna Piotrowska.
Spektakle zaprezentowane na I Festiwalu Premier Atelier Polskiego
el / Tutej / 8 lutego 2008 / http://www.teatry.art.pl/!recenzje/farfalla_pio/mmic.html
|
premiery 5 luty 2008 r.
godz. 19.00
PTT, ul. Kozia 4
Poznań otwarcie sezonu teatralnego_eferte_2008 organizator: FUNDACJA ROZWOJU TAŃCA
partnerzy:
Polski Teatr Tańca
|
|
|
|
|
Pod nazwą - "mufmi teatr tańca", kryje się kontynuacja przedsięwzięcia artystycznego Anny Piotrowskiej, znanego do niedawna jako Teatr Tańca Dystans. Tym samym jego twórczyni kieruje swoją pracę - choreografa oraz swe tancerki na nieodkryte, świeże, a zarazem bardziej świadome, pełniejsze spojrzenie na taniec, teatr i to co między nimi może się wydarzyć, i to co z nich można wydobyć.
Anna Piotrowska - założycielka i choreografka zespołu w samym tylko 2006 r. zrealizowała sześć własnych przedstawień: "misja_ka", "Gemini", "Cztery Róże dla Lucienne", bajka taneczna "Brzechwa_ruszony", "de Cake" oraz "Pajace". Sezon teatralny_eferte_2007 rozpoczną dwa przedstawienia 29. i 30. w karierze choreografa: "Cafe Klatschen" w wykonaniu i kreacji Anny Piotrowskiej i "moja twarz_moja śmierć" w reżyserii i choreografii Anny Piotrowskiej, kreacja i wykonanie Patrycja Dońska i Weronika Pelczyńska. Muzyka Aleksandra Gryka i Cbass&Mikobene. |
choreografia i reżyseria: ANNA PIOTROWSKA Cafe Klatschen
moja twarz_moja śmierć
Co mam zrobić z moim ciałem, które nie żyje? Czy nie można by go gdzieś zostawić, porzucić? Patrzę na śmierć swojej twarzy...Anna Piotrowska lubi eksplorować tańcem mroczne zaułki ludzkiej świadomości i marzeń. W swoich dwóch nowych choreografiach konfrontuje t an cerki z martwotą ich ciał, a sama staje się pokrzywioną wypadkową męskich - i ukrytych kobiecych - pragnień. Tytuł "Cafe Klatschen", do którego muzykę skomponowała Aleks an dra Gryka, oznacza punkt, z jakiego patrzymy na dziwaczne stworzenie: kobietę łączącą w sobie szaleństwo dziwki i spokojną dobroć krowy. Duet w "moja twarz_moja śmierć" bada drażniącą niemoc ciała, śmierć ukrytą we własnych twarzach, bawi się w marionetki.
Katarzyna Zielińska |
|
14-16 grudnia 2007 r.
Warszawa
Scena Klubu DGW
Al. Niepodległości 141
Warszawa, (metro Racławicka)
informacje prasowe |
|
|
|
|
|
maj / czerwiec 2008
WARSZAWA
|
|
|
|
|
|
2 czerwca 2008 r.
WARSZAWA
|
|
|
|
|
eferte_Solo and Duo Dance Festival.taniec współczesny.pl_2008
Polacy w Budapeszcie na kolejnej edycji Festiwalu
9th Solo Dance and 7th Duo Dance International Festival, Budapeszt 2007
organised by the Orkesztika Foundation
11 - 15 stycznia 2007 r.- BUDAPESZT
Polscy artyści wystąpili podczas Międzynarodowego Festiwalu "SoloDuo Dance Festival" w Budapeszcie. |
11 - 15 stycznia 2007
Budapeszt
organizatorzy:
Fundacja Rozwoju Tańca
Fundacja Orkesztika
Instytut Polski (Budapeszt)
Instytut Węgierski (Warszawa)
meecenat: Dzielnica Mokotów Miasta Stołecznego Warszawyhttp://www.mozdulatmuveszet.hu/fesztek/2007.htm |
|
|
|
|
Zapraszamy zainteresowanych tańcem na zajęcia:
od poniedziałku do czwartku / start: 18.00 - 20.00
zainteresowanych prosimy o kontakt telefoniczny |
Klub Dowództwa Garnizonu Warszawa
Al. Niepodległości 141,
Warszawa, (metro Racławicka)
tel. 0 606 877 606 |
|
|
|
|
ZAPRASZAMY na stronę
eferte_kierunek.( + 48 ).taniec. PL /wejście
jednocześnie PROSIMY O PRZESYŁANIE DANYCH:
dotyczy głównie współczesnych tancerzy niezależnych, teatrów tańca, organizatorów festiwali teatrów tańca i instytucji wspierających taniec współczesny w Polsce i poza granicami, jak również stron fotografów, których obiektem zainteresowania jest taniec
(strona internetowa, ewent. adres mailowy)
informacje prosimy przesyłać na adres: fundacjarozwojutanca@neostrada.pl z tematem: eferte_kierunek.Polska |
mapa polskiego tańca współczesnego
eferte_kierunek.( + 48 ).taniec. PL
wejście |
|
|
|
|
|
|